| Postać |
Krótki opis |
|
|
Scypion Afrykański Starszy pochodził ze starego patrycjuszowskiego rodu Korneliuszy, a konkretnie z ich linii o przydomku Scipio. Do historii przeszedł jako genialny wódz oraz obrońca Rzymu przed Hannibalem.
|
|
|
Zwany był Cenzorem (Censorius). Był mówcą, politykiem oraz pisarzem rzymskim. Zdolny wódz, administrator oraz mąż stanu. Był zawsze propagagatorem surowych obyczajów italskich i dawnych cnót rzymskich.
|
|
|
Był jednym z najsławniejszych wodzów rzymskich. Zasłynął rozgromieniem plemion Teutonów i Cymbrów oraz przeprowadzeniem gruntownej reformy armii rzymskiej, za co uznany został trzecim założycielem Rzymu (po Romulusie i Kamillusie).
|
|
|
Swój przydomek - Wielki zdobył ze względu na wielkie sukcesy polityczne i militarne oraz zasługi dla Rzymu. Do historii przeszły jego kampanie na wschodzie oraz rozprawienie się z prawdziwą plagu Rzymu - piractwem. Ostatecznie poniósł porażkę w wojnie domowej z Cezarem.
|
|
|
Był jednym z największych, o ile nie najwybitniejszym mówcą rzymskim. Popularyzator filozofii greckiej oraz polityk. Stronnik optymatów. Pochodził ze starej ekwickiej rodziny.
|
|
|
Rzymski wódz, polityk i pisarz. Związany był ze stronnictwem popularów. W 62 roku p.n.e. jako pretor bezskutecznie stawał w obronie spiskowców (Katylina) i na tym tle popadł w konflikt z Cyceronem. Zginął zamordowany w czasie id marcowych. Faktyczny czynnik przekształcający republikę w cesarstwo.
|
|
|
Wielki historiograf rzymski i pisarz. Próbował zrobić w Rzymie karierę polityczną, był kwestorem około 54 roku p.n.e. i trybunem ludowym w 52 roku p.n.e.
|
|
|
Doskonały wódz rzymski, a jednocześnie błyskotliwy polityk. Wierny towarzysz Cezara, który po jego śmierci przegrał wojnę domową z Oktawianem Augustem.
|
|
Wergiliusz
(70 - 19 p.n.e.)
|
Wybitny poeta, największy epik rzymski.
|
|
|
Był jednym z najwybitniejszych liryków rzymskich epoki augustowskiej. Jako syn wyzwoleńca, działał w okresie najwspanialszego rozkwitu literatury rzymskiej za czasów Augusta.
|
|
Marek Wipsaniusz Agryppa
(63 - 12 p.n.e.)
|
Wybitny polityk i dowódca wojskowy. Zięć, minister i przyjaciel cesarza Augusta. Był równiesnikiem Oktawiana i studiował razem z nim w Apolonii.
|
|
|
Twórca nowego ustroju - pryncypatu. Założyciel pierwszej dynastii cesarskiej - julijsko-klaudyjskiej. Panował jako cesarz w latach 30 p.n.e. - 14 n.e. Generalnie jednak lata panowania Oktawiana były okresem pokoju wewnętrznego i rozkwitu gospodarczego, a wojny toczyły się tylko na peryferiach.
|
|
|
Główny historyk epoki Augusta, był powszechnie poważany na dworze cesarskim. Był w przyjaźni z samym cesarzem, który - według historyka Tacyta - mówił o nim żartobliwie "pompejańczyk" ze względu na jego idee republikańskie.
|
|
|
Był jednym z największych elegików rzymskich oraz poetów epoki augustowskiej. Syn bogatego ekwity, przyjaciel Horacego.
|
|
|
Był jednym z najsławniejszych wodzów rzymskich. Zasłynął skutecznymi kampaniami przeprowadzonymi w Germanii i uznanwany był za następcę tronu. Ostatecznie jednak został otruty i zmarł młodo.
|
|
|
Panował w latach 41-54 n.e. Był jednym z najlepiej wykształconych i światłych władców Rzymu, który mimo swojej niechęci otrzymał władzę siłą.
|
|
Nerwa
(35 - 98 n.e.)
|
Cesarz w latach 96-98 n.e. Protoplasta dyanstii antoninów. Był znacznie łagodniejszym cesarzem od poprzednika - Domicjana. Uwolnił więźniów oskarżonych o zdradę, zabraniając na przyszłość wnoszenia takich oskarżeń, przywrócił skonfiskowane majątki, wzmocnił znaczenie senatu. Adoptował młodego dowódcę Trajana, który walczył w Germanii.
|
|
|
Panował w latach 54-68 n.e. Cesarz ten rządził jako piąty z kolei i przeszedł do historii jako jeden z tyranów Rzymu.
|
|
Trajan
(53 - 117 n.e.)
|
Cesarz w latach 98-117 n.e. Utworzył nowe prowincje: Dację, Arabię, Armenię, Mezopotamię i Asyrię. Zwyciężył Persów w wojnie w latach 114 - 117 n.e. Genialny reformator i dobry cesarz. Znamy go choćby z kolumny Trajana, która powstała na cześć jego zwycięstw. Za swoje osiągnięcia otrzymał tytuł "Najlepszy" (Optimus).
|
|
|
Tacyt nazywany jest królem rzymskich historyków. Uczył się retoryki u Kwintyliana.
|
|
|
Panował w latach 161-180 n.e. Był jednym z najwybitniejszych i najlepiej wykształconych cesarzy Rzymu. Ze względu na swoje niezwykłe zainteresowanie filozofią, nazwany został "filozofem na tronie".
|
|
|
Panował w latach 306-337 n.e. Wielki reformator, a jedocześnie pierwszy chrześcijański władca imperium.
|
